Momenteel is er een nieuwe expositie te zien in onze koffiebar. Tot begin januari presenteert kunstenaar Micha Huigen hier zijn werken. Kom langs om zijn werk te bewonderen onder het genot van een kopje koffie en lees hieronder alvast meer over zijn werkwijze en onderwerpen.

Mijn naam is Micha Huigen, ik ben drieëntwintig jaar. Ik teken al sinds ik een potlood vast kan houden. Mijn vader is beeldend kunstenaar, dus creatief zijn is er met de paplepel ingegoten.

Verwondering is vaak een belangrijk thema in mijn werk. Ik probeer dingen die ogenschijnlijk vanzelfsprekend zijn nog eens te bekijken alsof ik ze voor het eerst zie, waardoor mij nieuwe dingen opvallen.

De laatste tijd ben ik bezig met het maken van illustraties die voor mij op zichzelf al een verhaal zouden kunnen zijn, ondanks dat ze vaak uit maar één beeld bestaan. De illustraties zijn een samenvoeging van elementen van een bepaald onderwerp of een bepaalde plek die samen een nieuw beeld vormen.

Dat klinkt misschien een beetje vaag, maar ik zal het even helder maken aan de hand van een voorbeeld. Ik ga vaak met de trein naar mijn vriendin in Kampen. Voordat de trein het station bereikt komt het langs een klein industrieterreintje. Het lijkt er nogal verlaten, maar ik weet niet of het daadwerkelijk braak ligt.

Het doet me om de een of andere reden een beetje denken aan de oude hoogovens van het Landschaftspark Duisburg, maar dan veel kleinschaliger. Al dat roest, die buizen en het onkruid dat tussen de stenen vandaan komt, zorgden ervoor dat ik me afvroeg wat er zich daar allemaal heeft afgespeeld en gaven mij de drang om het te gaan verkennen.

Een paar maanden geleden ben ik die kant opgelopen, over het hek geklommen en het terrein op gegaan. Het voelde als vroeger, toen ik als jochie met mijn vrienden op het industrieterrein, van het dorp waar ik ben opgegroeid, rondsloop. Op zoek naar avontuur! Dit gaf mij een soort heimwee naar die vrijheid van vroeger.

Verschillende dingen die ik tijdens die korte verkenningstocht zag heb ik in deze illustraties samen gebracht. Ik hoop dat daarbij het gevoel dat die plek bij mij opriep ook voelbaar is voor de toeschouwer.